ရုပ္ရွင္အတူတူ ၾကည့္ေစခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ေျပာပါတယ္။ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္တဲ့။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ ရွိေနခ်င္တာ သူသိတယ္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေျပာေနတ့ဲ အမ်ိဳးသမီးဆိုတာ မုဆိုးမအျဖစ္ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနတာ (၁၉)ႏွစ္ရိွၿပီျဖစ္တ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္
အေမပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အလုပ္ေတြန႔ဲ သားသမီး(၃)ေယာက္အတြက္ တာ၀န္ေတြေၾကာင့္ အေမ့ဆီကို အေၾကာင္းထူးရွိတဲ့
တခါတရံကလြဲလို႔ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး။ အဲဒီညကေတာ့ အေမ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲအတူ ညစာထြက္စားၿပီး
ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"သား... ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲ?" အေမဟာ ညည့္နက္မွဖုန္းလာရင္၊ ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ အျပင္
ထြက္္စားဖို႔ေခၚရင္ သတင္းဆိုးေတြမ်ား ရိွလို႔လားလို႔ သံသယ၀င္တတ္တဲ့ သူပါ။ "မဟုတ္ပါဘူး အေမရယ္။ အေမန႔ဲ
ေအးေအး ေဆးေဆးေတြ႔ၿပီး စကားေလးဘာေလး ေျပာခ်င္လို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ အေမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေလ" အေမက
စဥ္းစားသလို ခဏျငိမ္သြားၿပီးမွ "အရမ္းေကာင္းတာေပါ့ သားရယ္" လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ အဲဒီအပတ္ေသာၾကာေန႔မွာ
ရုံးဆင္းတာ န႔ဲ အေမ့ကို ကားနဲ႔သြားႀကိဳပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းလႈပ္ရွား ေနမိတယ္။ အေမ့အိမ္ကိုေရာက္တ့ဲ အခါမွာ အေမလည္း ကၽြန္ေတာ့လုိပဲ
စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေမက ကုတ္အက်ီေလး၀တ္ၿပီး တံခါး၀မွာ ေစာင့္ေနပါတယ္။ ဆံပင္ေလး
ေတြကို အေခြအလိပ္ေလးေတြ လုပ္ထားၿပီး အေဖနဲ႔ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ပဲြတုန္းက ၀တ္ခဲ့တဲ့အက်ီ
ေလးကိုပဲ ၀တ္ထားပါတယ္။ အေမ့မ်က္ႏွာေပၚက အျပံဳးဟာ နတ္သမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါလိုပဲ
လင္းလက္ေတာက္ပေနပါတယ္။
"အေမ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို င့ါသားေလးန႔ဲ အျပင္ထြက္ၿပီးထမင္းစားမလို႔ လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတုိ႔တေတြက အေမ့ကို
အထင္ႀကီးေနၾကတယ္။ သားန႔ဲ ဘယ္ေတြသြားတယ္ ဘာေတြစားတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုျပန္ေျပာျပရဦးမယ္။
သိပ္သိခ်င္ေနၾကတယ္..." ကားေပၚတက္ရင္း အေမကေျပာတယ္။
ဆိုင္အေကာင္းစားႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္န႔ဲ ေႏြးေထြးမႈရိွတ့ဲ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားလိုက္
တယ္။ ထိပ္တန္းအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဟန္ပန္မ်ိဳးနဲ႔အေမက ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကိုကိုင္ထားပါတယ္။ စားပြဲ
မွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္စာရင္းကို ကၽြန္ေတာ္က ဖတ္ျပရပါတယ္။ အေမက စာလံုးႀကီးႀကီးေတြကိုပဲ ဖတ္ႏိုင္
ေတာ့လို႔ပါ။ ဖတ္ရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထိုင္ၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနတ့ဲအေမ့ကို ေတြ႕ရပါတယ္။
အတိတ္ကို သတိရေနတ့ဲ အျပံဳးေလးန႔ဲ အေမကေျပာတယ္...
"သား ငယ္ငယ္ေလးတုန္းကေတာ့ အစားအေသာက္စာရင္းကို ဖတ္ျပတဲ့သူက အေမေပါ့...”
“အခုေတာ့ အေမအနားယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုအလွည့္ေပးေပါ့... ေနာ္အေမ..." လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ညစာစားရင္း ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ စကားေကာင္းေကာင္း ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေျပာျဖစ္တ့ဲ အေၾကာင္းအရာေတြက ဘာမွေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလတ္တေလာ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္
တယ္။ ဘာေတျြဖစ္တယ္ဆိုတာကို အျပန္အလွန္ ေျပာျဖစ္ၾကတာပါ။ စကားေျပာတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲ ဆိုရင္
ရုပ္ရွင္ေတာင္ လြတ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။
အေမ့ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ အေမက "အေမတို႔ ေနာက္တစ္ခါလည္း အခုလိုပဲ အျပင္ထြက္စားၾကဦးမယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္
ဒီတစ္ခါေတာ့ အေမက ေကၽြးမွာေနာ္..." လို႔ ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူလိုက္ရပါတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက "ညစာထြက္စားတာ ေပ်ာ္ခဲ့လား" လို႔ အျပံဳးနဲ႔ ေမးပါတယ္။
"အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ေတာင္ အမ်ားႀကီးပိုၿပီး ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္..." လို႔
ျပန္ေျဖမိပါတယ္။ ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ရုတ္တရက္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏွလံုးေရာဂါခံစားရၿပီး အေမဆံုးရွာပါတယ္။
အျဖစ္အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းလို႔ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ဘာမွေတာင္ လုပ္မေပးလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အေမဆံုးၿပီး သိပ္မၾကာ
ခင္မွာ အေမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သြားခဲ့တဲ့စားေသာက္ဆိုင္က ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္း မိတၱဴတစ္ေစာင္ပါတဲ့စာအိတ္တစ္အိတ္
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကုိ ေရာက္လာပါတယ္။ ျဖတ္ပိုင္းမိတၱဴနဲ႔အတူ အေမေရးထားတဲ့စာေလးတစ္ေစာင္ပါ ပါလာပါတယ္။
"သား... ဒီေငြေတာင္းခံလႊာအတြက္ အေမႀကိဳၿပီးပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီေန႔မွာ အေမသားတို႔နဲ႔ အတူရိွေနႏိုင္ပါ့မလား
ဆိုတာေတာ့ သိပ္မေသခ်ာဘူး... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမလူႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ ပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္။ အေမ့သားန႔ဲ အေမ့
ေခၽြးမအတြက္ပါ... သားန႔ဲ ညစာထြက္စားတ့ဲညဟာ အေမ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္အဓိပၸါယ္ရွိတယ္ဆိုတာ
သားဘယ္ေတာ့မွ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး... သားကို အေမသိပ္ခ်စ္တယ္..."
အေမ့စာကိုဖတ္ၿပီးခ်ိန္္မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း အခ်ိန္မီေျပာဖို႔၊
သူတို႔ရသင့္တ့ဲ တန္ဖိုးရိွတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္စရာအခ်ိန္ေတြကုိ အခ်ိန္မီေပးဖို႔
ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္လုိက္ပါတယ္။
ဘ၀မွာဘုရားနဲ ႔မိသားစုထက္ ပုိျပီး အေရးႀကီးတဲ့ အရာမရွိပါဘူး။
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြတို႔ စကားသံက က်ေတာ္အတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ပါ။